Fatimaloop

Fatima loop 11 maart 2012.
 
Vandaag een wedstrijdje met alleen de “koude kant” van AV de Deurlopers.
Zo zie je maar, doorzettingsvermogen komt niet alleen voor in de familie Sesink/van Aalst/Wagenvoort (al zou je het niet zeggen als je de achternamen ziet, maar allen familie van elkaar).
 
Susie was al ruim op tijd aanwezig toen de dames Daniels nog van huis moesten vertrekken. Zonder Ans is planning, orde en structuur al snel ver te zoeken….
 
Onderweg richting de Fatimaloop vreemde ontmoetingen met raar uitgedoste mensen op de fiets en levensgrote koppen, tongen, en kratten bier op wielen.
Ik twijfelde even aan mijn eigen waarneming. Dit bleken echter praalwagens te zijn voor een of andere optocht. Rare jongens die Wehlenaren….
 
Toch mooi op tijd bleek het een onverwacht stralende dag. En dat was nou net waar we niet echt goed op voorbereid waren.
Alle drie bleken we maar half gekleed op het stralende zonnetje. Susie wel een 3 kwart broek, maar er boven een shirt met lange mouwen. Daphne en ikzelf precies andersom, lange broek en na een en ander uitgetrokken te hebben, shirts met korte mouwen. Te warm gekleed en dat hebben we geweten!
 
Het was maar 7,5 kilometer maar ze leken langer en zwaarder dan de 10 kilometer van vorige week.
Een drukke start zonder chip waardoor je toch al snel een aantal seconden “verliest”. (ja, ja, we zijn dan wel een stelletje amateurs, maar toch gespitst op de tijden)
 
Daar gingen we. Susie en Daphne nog even rustig aan maar ik had alweer een blinde vlek voor de kop, gaan, gaan, gaan!
Afijn warm dus. En een rot parcours, althans voor mij. Ik hou niet van die vlakke polder weggetjes met niets dan weilanden links en rechts. En af en toe wind, flinke wind. Enigste voordeel was de verkoeling die het bracht.
Na verloop van tijd “huppelde” Susie me voorbij. Die kan wel doseren…. Echter ze had van begin tot eind last van steken. Niet fijn.
Daphne liep zoals gewoonlijk rustig en gedoseerd, die houdt goed rekening met haar nivo en “overloopt” zichzelf niet. Ook zij had het echter zwaar tijdens deze Fatimaloop. Mijn nieuwe playlist met muziek bleek mijn steun en toeverlaat en tijdens “sympathie for the devil” van de rolling stones kwam ik in mijn ritme en ging het wat beter.
 
Nog maar een klein stukje nog ff aanzetten voor de finish
 
Onderweg wederom twijfels aan mijn geestelijke gezondheid (of aan die van een groot deel van de supporters langs de kant van de weg, het is maar hoe je het bekijkt…) De Fatimaloop bleek georganiseerd door een instelling voor verstandelijk gehandicapten. En daar zitten fanatieke supporters tussen. Sommige gezeten op tuinstoeltjes met de driewieler vlak in de buurt geparkeerd, hard joelend en klappend. Dat stimuleert, thanx!
 
De tijden vielen, ondanks ons geploeter dik mee.
Suzie 37.28
Daantje 38.45
Daphne 40.35
 
Bij de finish werden we opgewacht door Rik en geëscorteerd naar Margreet. Een vriendin van Ans en Daphne, woonachtig in Wehl. Een heerlijke en gezellige lunch stond voor ons klaar!
 
 
Tevreden keerden we huiswaarts.
Om in Ans haar woorden te spreken; Yesss!